تأثیرات ضد تعرق¬ها بالای نباتات زراعتی در مناطق خشک

Abstract

ضد تعرق¬ها (Antitranspirants) عبارت از ترکیبات کیمیاوی اندکه بالای برگ‌های نباتات جهت کاهش ضیاع آب (تعرق)، بدون اینکه تغییرات قابل ملاحظه¬ی در پروسه¬های مهمی چون عملیه¬ی ترکیب ضایی و رشد و نموی نبات ایجاد کنند، استفاده می¬شوند. هدف کلی این مطالعه بررسی انواع ضد تعرق¬ها، میکانیزم¬های عمل، استفاده و اهمیت آن¬ها در زراعت، به ویژه در مناطق خشک جهت کاهش تعرق بوده و محتویات مرتبط به موضوع به روش کیفی، با استفاده از کتاب¬های معتبر علمی و اکادمیک، مجله¬های علمی و مرور مقاله¬های ملی و بین المللی گُردآوری و ترتیب شده است. نتایج مطالعات نشان می¬دهد که این ترکیبات بر اساس نحوه¬ی عمل آن¬ها به طور کلی شامل چهار دسته¬ی متمایز یعنی نوع بسته کننده¬ی روزنه¬یی، تشکیل دهنده¬ی فیلم، انعکاس کننده¬ی برگ و نوع بازدارنده-های  رشد می¬شوند. استفاده¬ی این ترکیبات در غله¬جات نقش بسیار مؤثر و مهمی را در حفظ آب در پروفایل خاک ایفا نموده، ظرفیت نگهداری آب را به طور قابل ملاحظه¬یی افزایش داده و منجر به افزایش میزان عملیه¬ی ترکیب ضایی، مقاومت روزنه¬ها، محتوای کلوروفیل، پروتین، روغن، پرولین و بهبود فعالیت انزایم‌های انتی‌اکسیدان می‌شود. علاوه بر این، استفاده ضد تعرق¬ها موجب افزایش چشمگیر در جوانه‌زنی تخم، میزان رشد و از همه مهمتر، افزایش حاصل دانه و ویژگی‌های مؤثر بر حاصل غله¬جات مختلف نیز می‌گردد.