تأثیر پررنگ مولانای بلخی بر افکار و آثار شعری محمد اقبال لاهوری

Abstract

چکیده 

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی یکی از شاعران بزرگ و عارفان اثرگذار در ادبیات عرفانی زبان پارسی و فرهنگ اسلامی و هم‎چنان در ادب جهانی شمرده می‌شود. این شاعر عارف نه تنها در هنگام زندگانی؛ بلکه بعد از مرگ خود نیز با بجاگذاری آثار گرانسنگ عرفانی «منثور و منظوم» به شهرت فراگیری در ادب جهانی نایل گردیده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که یکی از ارزش‌های آثار مولانا پیروی دانشمندان، عارفان و دانشوران متعدد از آثار پر محتوای اوست که از این جهت تا اکنون به صدها شرح کوتاه و مبسوطی بر «مثنوی‌معنوی» وی که به مثابۀ بزرگ‌ترین دایرةالمعارف‌ عرفانی در جهان اسلام و در زبان پارسی شناخته می‌شود، نوشته شده است و سخن‌سرایان فراوانی نیز از کلام و تصوف عاشقانه (صلح‌کل) وی پیروی نموده‌اند. این مقاله که با روشن توصیفی نگارش یافته، بر چگونگی اثر‌گذاری کلام مولانای بلخی بر افکار و آثار علامه محمداقبال لاهوری یکی از بزرگ‌ترین شاعران و اندیشمندان معاصر مسلمان شبه قاره‎ی هند (پاکستان امروز) و نیز نقاط مختلف دیدگاه اقبال و ستایش‌های او در منظومه‌های فارسی و اردوی وی در باره‎ی مولانای بلخی پرداخته است.

کلیدواژه‌ها: اقبال،‌ بلخی، عرفان، مولانا و لاهوری.