راهبرد رزمی موسی بن نصیر در افریقا واندلس در زمان خلافت ولید بن عبدالملک

Abstract

 چکیده
فتوحات اسلام بیرون از مرز عربستان در عصر خلفای راشدین آغاز و در دورههای بعد با تغییر اهداف
این روند ادامه یافت. هدف از نگارش این مقاله بررسی راهبرد رزمی و سیاسی موسی بن نصیر در افریقا و
اندلیس و گسترش مرزهای اسلام در آن سوی آبها و نقش خرمندانه و شجاعانه وی میباشد. روش این
تحقیق از نوع کتابخانهای بوده است، که با رجوع به منابع موثق و معتبر تاریخی، اطلاعات فیشبرداری و
سپس تجزیه و تحلیل گریده است. یافتههای تحقیق دال برآن است، که دولت اموی با بهکارگیری شیوههای
سختافزاری و نرمافزاری توانستند قلمرو اسلام را به سرزمینهای زیادی گسترش داده و نفوذ و نفوس
حاکمیت اسلامی را بسط بیشتری بدهند. این گستردگی از میانه شرق آسیا تا اقیانوس اطلس در غرب وسعت
یافته بود. این سیاست در زمان بنیانگذار این سلسله حضرت معاویه رض آغاز گردیده بود و در زمان
جانشینان وی نیز تداوم یافته و به روزگار ششمین خلیفهی اموی ولید بن عبدالملک ( )۹۶-۸۶به اوج خود
رسید. فتح سرزمینهای افریقای شمالی و اندلس، از رویدادهای مهم تاریح قرن اول هجری است، که
موجب آمیزش و اتصال اروپا، آفریقا و آسیا در طی هشتصد سال گردید؛ در این میان نباید نقش (موسی بن
نصیر) و درایت فرماندهاش (طارق بن زیاد) را نادیده گرفت. وی سیاستمندترین فرماندهان قرن اول هجری
بود. هرچند در جریان این فتوحات شرایطی فراهم گردید که نتیجهی فتوحات را به نفع موسی بن نصیر پایان
بخشید، ولی کاردانی و درایت نصیر را نمیتوان انکار کرد.
کلیدواژه ها: آفریفا، اندلس، موسی بن نصیر، طارق بن زیاد